به قلمِ آسمان دوشنبه سیزدهم آذر ۱۴۰۲. ساعت 21:13
تمام عمر خواهم خورد چوب اشتباهم را
کجای زندگی پنهان کنم روی سیاهم را؟
علیرغم هجوم بادهای سرد ویرانگر
بنا کردم کنار شانههایت تکیهگاهم را
مرا بیدار کن ای جاده، از این خواب خرگوشی!
که از بیراههها پیدا کنم یک روز، راهم را
گناهان مرا بر گردن قسمت، نیندازید!
که با جان میدهم عمریست تاوان گناهم را
به یادت در هوای بسترم، گنجشک میکارم
به سویت میپرانم سارهای بیپناهم را
دلم را هیزم شبهای آتشبازیات کردی
الهی دامنت هرگز نبیند دود آهم را
تمام مهرههایم را در این شطرنج، سوزاندی
ولی هرگز به این قیمت نخواهم باخت شاهم را
برچسب : نویسنده : myredrose بازدید : 42