غیب شم هیچ جا نباشم

تازه داشت ظهر می شد، با پسرم از خونه زدیم بیرون، رفتیم مرکز شهر. مغازه ها رو گشتم واسه خواهرزاده هام کادو گرفتم. قالب سلیکونیِ شکلات خریدم که شب میرم مهمونی، براشون شکلات و ژله های فسقلی درست کنم.

آخرش رفتیم فروشگاه، شامپو بخریم که نداشتیم. یه جعبه پشمک های توپی خوشگل دیدم برای مهمونی خریدم بچه ها خوشحال میشن.

هوا سرد بود و بادی که می وزید سوز داشت. دلم می خواست زودتر برگردیم خونه. مغازه هایی که مرتبط به شب یلدا بود، شلوغ بود. این شور و شوق مردم رو دوست دارم.

خودم دلم می خواد امشب اصلا هیچ جا نباشم غیب شم؛ جای خالی مامان آزارم میده اما ناگزیرم واسه دلخوشی عزیزام کنارشون باشم. امیدوارم امشب حال جسمیم بد نشه، نگرانم.